دوشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۵، ۰۱:۲۲ ق.ظ
ر فا می ر...ر فا می ر...ر فا می ر...
و باد تو را روزی خواهد برد
شاید هم شبی از همین شب های مثلا روشن
به آسمان
به آسمان هفتم
همان آسمانی که شنیدن صدایت
هر بار
هر بار دقیقا هر بار عزیزم
پرتابم می کرد با سرعت نور به کنجش.
کنج آسمان هفتم
برسان سلامی از من دورافتاده
به سبزی آسمان
به نزدیک ترینمان
به خدا.
راستی خودت را هم سلامی،ای یار غمگسار من.
